mocy biernej
Encyklopedia PWN
cewka elektr., której reaktancja indukcyjna (bierny indukcyjny opór elektr.) w zakresie stosowanych częst. znacznie przewyższa jej rezystancję (opór elektr. czynny);
krypton, Kr, krypton,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 36;
ksenon, Xe, xenon,
pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 54;
fiz. rodzaj maszyny elektrycznej prądu przemiennego, w której zwykle tylko jedno uzwojenie (np. stojana) jest zasilane, a siła elektromotoryczna (SEM) indukowana w obwodzie wtórnym (np. w uzwojeniu wirnika), potrzebna do wytworzenia prądu, a więc i elektromagnetycznego momentu obrotowego, powstaje wyłącznie w wyniku indukcji elektromagnetycznej.
rodzaj przekładni, której wszystkie elementy są ciałami stałymi, sztywnymi lub podatnymi;
przekładnia mech., która przenosi ruch obrotowy z wału czynnego na bierny za pomocą kół zębatych albo przekształca ruch obrotowy na prostoliniowy (lub odwrotnie) za pomocą koła zębatego i zębatki;
